Evşen Balbaş ile röportaj

Emekli olduktan sonra Denizli'ye yerleşen, zaman zaman ilçemize gelen Evşen Balbaş sorularımızı cevapladı.

İşte Evşen Balbaş röportajı;

- Hocam sizi yakından tanıyabilir miyiz?
1950 Geyve doğumluyum. Babam maliye muhasebe memuru Neşet Tunca'dır. Bir abla, iki ağabeyin en küçüğüyüm. Kardeşlerim benden çok büyük olduklarından, ben ablamın iki kızı Yurdanur ve Kadriye ile büyüdüm. 

- Çocukluğunuz nasıl geçti?
Öğretmen Yalçın Başaran eniştem, ablamın eşiydi. Ben, kardeşlerin ve ailenin en küçüğü olduğum için, çok kıymetli tek çocuk olarak, güzel çocukluk anıları olan bir çocuktum.

- Çocukluğunuzda Geyve nasıl bir yerdi?
Geyve her zamanki gibi çok yeşil, havası ve suyu çok temiz, insanları sadece yerli halkı olan, birbirini tanıyan, saygı ve sevgi içinde yaşayan bir yerdi. Özellikle suyu, çeşme sularının içildiği, yolları arnavut kaldırımı denen taşlarla döşenmiş, hep eski evleri olan bir Osmanlı şehri idi, nüfusu da çok azdı. Kendi evimizde iki katlı, cumbalı, kafesli pencereli, dış duvarları tahta olan ahşap evdi.

- Nasıl bir öğrenciydiniz, öğrenciliğiniz nasıl geçti? 
Benim çocukluğumda üç okul vardı. Bir Geyve Ortaokulu, Atatürk İlkokulu ve eski binası olan, benim de 24 yıl görev yaptığım Kazımpaşa İlkokulu'ydu.
      Ben, ilkokulu  Atatürk İlkokulu'nda bitirdim. İyi bir öğrenciydim, arkadaşları ve öğretmenleri tarafından sevilen bir çocuktum.

- Arkadaşlarınız kimlerdi?
Sınıf arkadaşlarımla halen görüştüklerim var. Küçük bir yerde okuyup, çalışmak bu şansı verdi bana. İlk ve ortaokulu birlikte okuduğumuz arkadaşlarım Hatice Çakır, Hatice Öz, Hatice Sorgun, Cemile Akıtürk öğretmen olan arkadaşlarım. erkek arkadaşlarımdan İbrahim Küçük (halen haberleşirim) emekli memur, Namık Cihan, Osman Türer, Yusuf Yavuz öğretmen arkadaşlarım,  Fikret Döner arkadaşım manav olarak mesleğini sürdürdü. Bir de kuzenim Ali Kutsi Yalçın arkadaşım o da öğretmen ve kuzenim olan, zaman zaman görüştüğüm, benim için değerli arkadaşlarımdır.

- Çocukluğunuza dair unutamadığınız anılar nelerdir?
Çocukluğum hep güzel anıyla doludur. Yalnız bugün bile unutamadığım, beni çok etkileyen hüzünle hatırladığım iki anımın birincisi sanırım ikinci sınıfta idim. iki arkadaşımla bahçemizde oynarken çok sakin olan hava birden çok şiddetli rüzgarla her taraf toz bulutu haline geldi. Hemen eve kaçtık, ertesi gün radyolarda İzmit'te bir yolcu gemisinin battığını çoğu öğrenci 400'e yakın insan hayatını kaybettiğini duyduk.
    İkinci kötü anım da 1967 yılı 22 Temmuz günü gene evimizde arkadaşlarımla otururken büyük bir deprem yaşamıştık. Adapazarı genelinde 100 kişiye yakın kayıp vardı. Unutamadığım çocukluk anılarımdır.

- Ali hocamızla nasıl tanıştınız?
Öğretmenlik anılarımda hep güzel anılarla doluydu. En güzel anım Ali Balbaş'la ilk öğretmenliğe başladığım yıllar oldu. 1968'de Alifuatpaşa Cemalgürsel İlkokulu'na geldim. Ali Balbaş'la Alifuatpaşa'da ortaokul o sene açılmıştı. Dışarıdan, ilk ve ortaokullardan derse öğretmenler geliyordu. Ben sosyal bilgiler dersine, Ali Bey de ingilizce derslerine giriyorduk. Ali Bey'le yollarımız orada karşılaştı.

- Öğretmenliğe dair anılarınız oldukça fazladır. Hatırladıklarınızı bizimle paylaşır mısınız?
Önemli anılarım arasında Alifuatpaşa'da çalışırken Büyük Atatürk'ün silah arkadaşı Ali Fuat Cebesoy Paşa o sene 1968 yılında vefat etmişti. Cenazesi orada caminin yanına yapılan mezara gömüldü ve törene okulca katılmıştık. Bir diğer güzel anım da Kazımpaşa İlkokulu'na geldiğimde yaşadım. Ortaokulda derslerimize giren Cemalettin Tarım öğretmenimle çalışmam oldu. Kendisi ortaokulda beden eğitimi derslerimize geliyordu. Daha sonra Kazımpaşa İlkokulu'nda mezun ettiğim öğrencilerimden, öğretmen Muhterem Yalçın ve Sadi Akçağlu öğrencimin eşi Nuray hanımla çalışmam, hem öğretmenim, hem de öğrencilerimle çalışmam beni çok mutlu eden hatıralardır. Aynı okulda üç nesil olarak görev yapma olanağım oldu. Çokta onurluyum bu bakımdan.

-Unutamadığınız öğrenciler, gurur duyduğunuz öğrenciler?
Kazımpaşa İlkokulu'nda 24 yıl görev yaptım, 5 dönem öğrenci mezun ettim. Öğrencilerimi ve dönemlerini karşılaştıramıyorum. Tüm öğrencilerimi çok seviyorum ve ayrım yapamıyorum.

- Sizi mutlu eden 3 olay nedir?
Çalıştığım süre içinde beni en mutlu eden olayların başında öğretmenim ve öğrencimle çalışmamı hiç unutamam.
Ayrıca, eniştem Yalçın Başaran'la aynı sınıfı paylaşmam, çalışma arkadaşlarımın bir çoğu sınıf arkadaşım, kuzenlerim, yakın tanıdığım arkadaşların olması bizim güzel bir ahenk içinde çalışmamıza neden olmuştur.
Gene okulumuzun öğretmeni Cemalettin Tarım öğretmenimin öğrencileriyle bilgi yarışmasında ilkokullar arasında birinci olup kupa almamız da güzel bir anıdır.
Gene benim onur duyduğum öğrencim Reyhan Karagöz Çetin'in yıllar sonra şiir ve öykü kitabı çıkarması beni çok etkiledi. Yazdığı öykü kitabını okuma fırsatı buldum. Yazdığı öykü kitabı benim bile gençlik anılarımı canlandırması, eskilere götürmesi çok gurur verici bir olay benim için. Kendisine ayrıca çok teşekkür ediyorum.
Sınıf arkadaşım Namık Cihan ve kıymetli öğrencimiz Yusuf oğlumuzun hazırlayıp sunduğu ve eşim Ali Balbaş'la katıldığımız programınızda 54 yıl önce okuttuğumuz öğrencilerimizin bizi bulması, daha sonra mezun ettiğim öğrencilerimizin bizi arayıp sormaları halen haberleşmemiz, bizi çok sevindirdi. Bunun için de size ve Namık hocamıza teşekkür ediyoruz.

- Oğlunuz Gökhan bey de Geyve'de çok seviliyor, biraz ondan bahseder misiniz? Torunlarla vakit nasıl geçiyor?
Oğlumuz Gökhan, Kazımpaşa İlkokulu'nda Hatice Çakır arkadaşımda, ilkokulu bitirdi, Serdivan Anadolu Lisesi ve Tıp Fakültesinde okudu. Şimdi Denizli'de Aile Hekimliği yapıyor. İki torunumuz var. Büyük torunumuz Fen Lisesi 1. sınıfta, küçük kızımız ortaokul 1. sınıfta, yani beşinci sınıfta öğrenci. Onlarla çok güzel arkadaşlık yapıyoruz, telefon kullanmayı onlar öğrettiler. Bilemediğimiz yerde gene bize yardımcılar.

- Denizli ile Geyve arasında yaşam farkı neler?
26 yıllık Geyve'deki çalışma hayatımız olduğu için çok iyi arkadaşlık kuramadık. Gençlik arkadaşlığı gibi olmuyor.

- Geyve'yi özlüyor musunuz, Geyve'ye dair duygularınız nedir?
Büyük şehirlerde yaşam çok zor, küçük yerde yaşayıp büyük şehire yerleşmek bize iyi gelmedi. Ali Bey de eski arkadaşlarını bulamadı. Bu bakımdan Geyve'yi çok özlüyoruz.

- Geyve'deki öğrencilerinize, komşularınıza, arkadaşlarınıza bir mesajınız olur mu?
Kışın Denizli'de, yazın Geyve'de günlerimizi geçiriyoruz. Geyve'deki arkadaşlarımızla bağımız hiç kopmadı. Tüm arkadaşlrımızı çok seviyor, iyi anlaşıyor ve hepsine sağlıklı günler diliyoruz.
Yeniden dünyaya gelsek, ben Kazımpaşa İlkokulu'nda, Ali Bey, Geyve Lisesi'nde görev yapmayı isteriz.

-Hocam bu güzel röportaj için çok teşekkür eder, Ali hocamıza ve size sağlık ve mutluluklar dileriz.
Bizi düşündüğünüz ve hatırladığınız için biz teşekkür ederiz.